2 Οκτ 2011

Η ζωή στο βυθό!!!

Εκεί που εξερευνούσα το βυθό, ένοιωσα ένα δυνατό χτύπημα στην πλάτη! Ήταν ένας ξιφίας που με είχε ακουμπήσει με τη μύτη του. Τρομαγμένος απομακρύνθηκα. Γύρω μου υπήρχαν πολλά όμορφα φανταχερά κοχύλια και κοράλια για να θαυμάσεις, μα και διάφορα εντυπωσιακά βράχια. Τα ψάρια ήταν πολύχρωμα και πανέμορφα! Ανάμεσα στα ψάρια είδα και ένα πελώριο καρχαρία ο οποίος αναζητούσε τροφή. Για να μην γίνω, λοιπόν, εγώ ο μεζές του, κρύφτηκα πίσω από έναν μεγάλο βράχο. Ευτυχώς, ο καρχαρίας απομακρύνθηκε γρήγορα χωρίς να κάνει κακό σε κανέναν. Πρώτη φορά έβλεπα έναν τόσο μεγάλο λευκό καρχαρία από κοντά! Για μια στιγμή σκέφτηκα να ανεβώ στην επιφάνεια του νερού, αλλά δεν ανέβηκα, γιατί ήθελα να δω τα ενδιαφέροντα και περίεργα όντα που έκρυβε η θάλασσα! Μετά είδα κάτι που έμοιαζε με πελώριο τέρας. Ήταν το μεγαλύτερο καλαμάρι που είχα δει ποτέ μου! Αυτό μόλις με είδε άρχισε να με ακολουθεί και ν΄ απλώνει τα πλοκάμια του πάνω μου. Εγώ κολυμπούσα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και κρύφτηκα σε ένα ναυάγιο, στο οποίο το καλαμάρι δεν μπορούσε να με δει. Άρχισα να εξερευνώ το ναυάγιο. Δεν πίστευα στα μάτια μου! Στο βάθος του καραβιού φαινόταν ένα μεγάλο σεντούκι. Πλησίασα για να το δω καλύτερα και παρατήρησα πως πάνω του είχε ζωγραφισμένο ένα χάρτη. Στην αρχή δίστασα να το ανοίξω, άλλα με έτρωγε η περιέργεια να μάθω τη έκρυβε. Μόλις το άνοιξα είδα οτι υπήρχαν μέσα τόσα πολλά χρυσά νομίσματα που φώτιζαν όλο το βυθό! Ήμουν πολύ χαρούμενος και ενθουσιασμένος που είχα ανακαλύψει αυτόν τον θησαυρό, γι' αυτό πήρα όσα χρήματα μπορούσα και τα έβαλα στην τσέπη μου. Αφού πια είχε περάσει η ώρα σκέφτηκα οτι το καλαμάρι μπορεί να είχε βαρεθεί και να' φυγε. Όταν είδα οτι το πεδίο ήταν ελεύθερο, αποφάσισα να συνεχίσω την εξερεύνησή μου. Έπειτα από ώρα βρέθηκα σε μια σπηλιά στην οποία ζούσαν πολλά μεγάλα και μικρά ψάρια. Έμοιαζε με ένα σωστό βασίλειο ψαριών και γι'αυτό αποφάσισα να πάω πιο μέσα. Όσο προχωρούσα έβλεπα όλο και πιο εντυπωσιακά πράγματα, όπως κοράλια, ύφαλους, μεγάλους βράχους με τρύπες και πολύχρωμα ψάρια. Και τότε είδα το πιο ωραίο απ' όλα. Ένα μεγάλο σαλάχι! Η μακριά ουρά του μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Συνέχισα να κολυμπάω προς τα κάτω και συνειδητοποίησα πως μου τελείωνε το οξυγόνο. Έτσι, αποφασίσα ότι ήταν καιρός να ανεβώ στην επιφάνεια. Ύστερα, το μόνο που πρόλαβα να δω ήταν δυο-τρεις ξιφίες μαζί. Τέλος, καθώς ανέβαινα ένοιωσα λύπη που θ΄αποχωριζόμουν το βυθό αλλά και ανυπομονησία να δείξω τα χρυσά νομίσματα στον μπαμπά μου. Η εμπειρία που έζησα μέσα στο βυθό ήταν ξεχωριστή.  Συναισθήματα όπως αγωνία, φόβος, αλλά και  περιέργεια να γνωρίσω τους ¨κατοίκους του βυθού¨ κυριάρχησαν στην ανεπανάληπτη περιπέτειά μου στον βυθό της θάλασσας.

2 σχόλια:

athina είπε...

πολύ ορέο jim

crisa είπε...

πολύ οραίο είναι:)
Μπράβο σου!!!
Χρύσα:)